TRAINING BEADEMINGSZORG
De trainingen zijn ontworpen voor:
Zorgverleners: Verpleegkundigen, verzorgenden en andere professionals die werken met patiënten die afhankelijk zijn van tracheostomale beademing.
Familieleden of mantelzorgers: Personen die thuiszorg bieden aan een naaste met invasieve beademing.
Medisch specialisten: Multidisciplinaire teams die willen samenwerken om de beste zorg te leveren.
De trainingen richten zich op het veilig en effectief omgaan met tracheostomale beademing en omvatten:
Theorie: Anatomie, fysiologie en medische indicaties.
Vaardigheidstrainingen: Verwisselen van de tracheacanule, uitzuigen, tracheostomiezorg en het gebruik van een hoestmachine.
Bedside-teaching: Praktijkervaring opdoen in een realistische zorgomgeving onder begeleiding van ervaren professionals
De trainingen worden verzorgd door een multidisciplinair team van zorgprofessionals, waaronder een arts anesthesioloog-intensivist, verpleegkundigen en verzorgenden. Zij hebben uitgebreide expertise in tracheostomale beademing door jarenlange ervaring in het veld.
Ja, er worden maatwerktrainingen aangeboden voor specifieke doelgroepen, zoals:
Pediatrische patiënten: Kinderen met tracheostomale beademing.
Patiënten met neurologische aandoeningen: Bijvoorbeeld het Locked-In Syndroom
De trainingen worden afgestemd op de unieke behoeften van de patiënt en de zorgverleners.
Inschrijven voor een training kan eenvoudig via deze link Inschrijven - Training Beademingszorg Je kunt ook contact opnemen voor meer informatie of om een training op maat te bespreken
Chronische beademing betekent dat iemand langdurig afhankelijk is van een beademingsmachine om voldoende zuurstof in het bloed te brengen en kooldioxide (CO₂) uit te ademen. Bij deze vorm van beademing lukt het de eigen ademhalingsspieren niet (voldoende) om ademhalingsfalen te voorkomen. Chronische beademing is meestal nodig bij aandoeningen waarbij de ademhaling verzwakt of volledig uitvalt.
Chronische beademing wordt ingesteld bij patiënten met chronisch ademhalingsfalen. Dit betekent dat de longen en ademhalingsspieren niet meer in staat zijn om:
✅ Voldoende zuurstof (O₂) op te nemen (hypoxie), en/of
✅ Voldoende kooldioxide (CO₂) uit te scheiden (hypercapnie).
Bij ademhalingsfalen ontstaat een verstoring in de gasuitwisseling, wat kan leiden tot klachten als kortademigheid, sufheid of hoofdpijn.
Bij patiënten die langdurig beademingsondersteuning nodig hebben, wordt vaak gekozen voor een tracheotomie. Hierbij wordt via een kleine operatie een opening in de luchtpijp (trachea) gemaakt, het tracheostoma genoemd. Door deze opening wordt een tracheacanule ingebracht, waardoor een directe en stabiele toegang tot de luchtwegen ontstaat.
➡️ Waarom via een tracheostoma?
Minder belastend dan langdurig via een masker of neusbril.
Betere mogelijkheid om slijm weg te zuigen.
Meer comfort voor de patiënt.
Mogelijkheid om beter te spreken en eten (afhankelijk van de situatie).
Een belangrijk doel van chronische beademing is het herstellen van een normale CO₂-spiegel in het bloed, ook wel normocapnie genoemd. Bij normocapnie is de hoeveelheid kooldioxide in het bloed in balans, wat essentieel is voor een goede zuurgraad (pH) in het lichaam. Chronische beademing voorkomt hypercapnie (te hoog CO₂-gehalte) en draagt zo bij aan normocapnie en een stabiele ademhaling.
Tracheostomale beademing wordt gebruikt wanneer iemand niet zelfstandig (voldoende) kan ademen of wanneer langdurige beademing noodzakelijk is. Dit kan optreden bij verschillende aandoeningen die leiden tot respiratoire insufficiëntie (ademhalingsfalen).
Respiratoire insufficiëntie betekent dat de longen niet in staat zijn om voldoende zuurstof aan het bloed af te geven of kooldioxide uit het bloed te verwijderen. Dit kan levensbedreigend zijn en vereist vaak mechanische ventilatie om de ademhaling over te nemen of te ondersteunen.
✅ Hersentrauma
Bij ernstig hersenletsel (bijvoorbeeld door een ongeval of bloeding) kan het ademhalingscentrum in de hersenstam worden beschadigd. Dit leidt ertoe dat de automatische aansturing van de ademhaling verstoord raakt, waardoor de patiënt niet of onvoldoende kan ademen.
✅ ALS (Amyotrofische Laterale Sclerose)
ALS is een progressieve neurologische aandoening waarbij de zenuwcellen die de ademhalingsspieren aansturen, langzaam afsterven. Hierdoor verzwakken de ademhalingsspieren geleidelijk, wat kan leiden tot respiratoire insufficiëntie. In een later stadium van ALS is invasieve beademing via een tracheacanule vaak noodzakelijk.
✅ Neuromusculaire aandoeningen
Aandoeningen zoals spierdystrofieën, myasthenia gravis of het Guillain-Barré-syndroom verzwakken de ademhalingsspieren of zorgen voor verlamming. De ademhaling wordt hierdoor onvoldoende en beademingsondersteuning via een tracheostoma kan levensreddend zijn.
✅ Hoge dwarslaesie (cervicale dwarslaesie)
Bij een dwarslaesie hoog in de wervelkolom (bijvoorbeeld bij een breuk van de nekwervels) raakt het ruggenmerg beschadigd. Dit kan leiden tot verlamming van het middenrif en andere ademhalingsspieren, waardoor de ademhaling ernstig verstoord wordt.
Bij deze aandoeningen kan beademing via een masker (non-invasief) vaak in de beginfase helpen, maar bij ernstige of langdurige ademhalingsproblemen is dit meestal niet voldoende. Een tracheostomie biedt:
Betere luchtwegtoegang
Minder risico op complicaties zoals drukplekken op het gezicht
Betere mogelijkheden voor uitzuigen van slijm
Meer comfort op de lange termijn
Een tracheacanule, ook wel bekend als een tracheostomiebuis, is een medisch hulpmiddel dat in de luchtpijp (trachea) wordt ingebracht via een opening in de nek, genaamd tracheostoma. Het wordt gebruikt om de luchtwegen open te houden en ademhaling mogelijk te maken bij patiënten die langdurige beademing of ondersteuning van de luchtwegen nodig hebben.
Lage saturatiesymptomen zijn tekenen en symptomen die optreden wanneer het zuurstofgehalte in het bloed abnormaal laag is. Dit kan leiden tot hypoxie, een toestand waarin weefsels en organen niet voldoende zuurstof ontvangen. Enkele veelvoorkomende symptomen zijn:
Kortademigheid
Versnelde ademhaling
Cyanose (blauwachtige verkleuring van de huid)
Verwarring of geheugenproblemen