TRAINING BEADEMINGSZORG

FAQ

Heb je een vraag?

Heb je een vraag die niet bij de onderstaande FAQ / veelgestelde vragen staat?

Neem dan contact met ons op! 

FAQ's omtrent onze Trainingen

Onze trainingen zijn ontworpen voor:

  • Zorgverleners: Verpleegkundigen, verzorgenden en andere professionals die werken met patiënten die afhankelijk zijn van tracheostomale beademing.
  • Familieleden of mantelzorgers: Voor mensen die thuiszorg bieden aan een naaste met invasieve beademing bieden we op maat gemaakte trainingen.
  • Medisch specialisten: Voor multidisciplinaire teams die willen samenwerken om de beste zorg te leveren.

Onze trainingen zijn gericht op het veilig en effectief omgaan met tracheostomale beademing en omvatten:

  • Theorie over tracheostomale zorg, zoals anatomie, fysiologie en medische indicaties.
  • Vaardigheidstrainingen, waaronder het verwisselen van de tracheacanule, uitzuigen, tracheostomiezorg en het gebruik van een hoestmachine.
  • Bedside-teaching, waarbij je praktijkervaring opdoet in een realistische zorgomgeving, onder begeleiding van ervaren professionals.

Ja, onze trainers zijn experts met uitgebreide ervaring in tracheostomale beademing. Zij zijn op de hoogte van de nieuwste medische richtlijnen en technieken, zodat je verzekerd bent van hoogwaardige en actuele kennis.

Ja, wij bieden maatwerktrainingen aan voor specifieke doelgroepen, zoals:

  • Pediatrische patiënten (kinderen met tracheostomale beademing).
  • Patiënten met neurologische aandoeningen, zoals het Locked-In Syndroom.
    Onze trainingen worden afgestemd op de unieke behoeften van de patiënt en de zorgverleners.

Meer FAQ's

Aanmelden voor een training kan eenvoudig via onze website Trainingbeademingszorg.nl. Je kunt ook contact met ons opnemen voor meer informatie of om een training op maat te bespreken.

Invasieve beademing kan nodig zijn bij ernstige ademhalingsproblemen, zoals acute ademnood, respiratoir falen, longontsteking, longletsel, verdrinking, ernstige verwondingen aan de borstkas, bepaalde vormen van anesthesie tijdens chirurgische ingrepen, of in gevallen waarin de patiënt niet zelfstandig kan ademen.

Hoewel invasieve beademing levensreddend kan zijn, brengt het ook bepaalde risico's met zich mee, zoals infectie, schade aan de luchtwegen, drukplekken rond de beademingsbuis, en andere complicaties. Het wordt daarom nauwlettend gecontroleerd door medisch personeel en alleen toegepast wanneer het absoluut noodzakelijk is. In sommige gevallen kan invasieve beademing worden vervangen door niet-invasieve beademingsmethoden, zoals maskerbeademing met behulp van een gezichtsmasker.

Een tracheacanule, ook wel bekend als een tracheostomiebuis, is een medisch hulpmiddel dat in de luchtpijp (trachea) wordt ingebracht via een opening in de nek, genaamd tracheostoma. Het wordt gebruikt om de luchtwegen open te houden en ademhaling mogelijk te maken bij patiënten die langdurige beademing of ondersteuning van de luchtwegen nodig hebben.

Een tracheacanule bestaat uit een buisvormige structuur, meestal gemaakt van kunststof (zoals siliconen), die een opening creëert tussen de buitenkant van de nek en de luchtpijp. Het heeft een gebogen uiteinde, dat zich in de trachea bevindt, en een uitwendig gedeelte dat uitsteekt via het tracheostoma.

De tracheacanule dient meerdere doelen. Ten eerste maakt het een directe luchtweg naar de longen mogelijk, waardoor de patiënt kan ademen zonder dat de lucht door de neus en mond hoeft te gaan. Hierdoor kan de patiënt comfortabeler ademen en wordt de belasting van de luchtwegen verminderd. Ten tweede kan de tracheacanule worden aangesloten op een beademingsapparaat of een zuurstofbron om gecontroleerde ademhaling en zuurstoftoevoer te bieden. Daarnaast kan het ook helpen bij het verwijderen van slijm en secreties uit de luchtwegen, wat vooral nuttig is bij patiënten met verminderde hoestreflexen of beperkte ademhalingsmogelijkheden.

Het inbrengen en beheren van een tracheacanule vereist professionele medische expertise en zorgvuldige monitoring. Het wordt meestal uitgevoerd door artsen, verpleegkundigen of ademhalingstherapeuten. Regelmatige reiniging, inspectie en aanpassing van de tracheacanule zijn essentieel om complicaties zoals infectie, vernauwing van de luchtwegen of dislocatie te voorkomen. De duur van het gebruik van een tracheacanule kan variëren, afhankelijk van de behoeften van de patiënt, maar kan variëren van enkele weken tot jaren.

Lage saturatiesymptomen zijn tekenen en symptomen die optreden wanneer het zuurstofgehalte in het bloed, uitgedrukt als de zuurstofsaturatie, abnormaal laag is. Zuurstofsaturatie is het percentage hemoglobine (een eiwit in rode bloedcellen) dat verzadigd is met zuurstof. Een normale zuurstofsaturatie varieert meestal tussen 95% en 100%.

Bij lage saturatiesymptomen kan het zuurstofgehalte in het bloed onvoldoende zijn om aan de behoeften van het lichaam te voldoen. Dit kan leiden tot hypoxie, een toestand waarin weefsels en organen niet voldoende zuurstof ontvangen. Enkele veelvoorkomende symptomen van lage saturatie zijn onder andere:

  • Kortademigheid of benauwdheid: Een gevoel van ademnood, moeite met ademhalen of het gevoel niet genoeg lucht te krijgen.
  • Versnelde ademhaling: Snelle ademhaling, ook wel tachypneu genoemd.
  • Cyanose: Een blauwachtige verkleuring van de huid, lippen, nagels of slijmvliezen als gevolg van zuurstofgebrek.
  • Verwarring of geheugenproblemen: Zuurstoftekort kan invloed hebben op de hersenfunctie en leiden tot veranderingen in het denken, concentratieproblemen of geheugenverlies.
  • Vermoeidheid of zwakte: Gebrek aan zuurstof kan leiden tot vermoeidheid, zwakte of een algeheel gevoel van malaise.
  • Snelle hartslag: Het hart kan harder werken om het lichaam van voldoende zuurstof te voorzien, wat resulteert in een versnelde hartslag (tachycardie).
  • Duizeligheid of flauwvallen: Onvoldoende zuurstof naar de hersenen kan duizeligheid of flauwvallen veroorzaken.

Lage saturatiesymptomen kunnen worden veroorzaakt door verschillende aandoeningen, zoals longaandoeningen, hartproblemen, bloedingsstoornissen, infecties of andere medische noodsituaties. Als iemand symptomen van lage saturatie ervaart, is het raadzaam om medische hulp in te roepen voor een juiste diagnose en behandeling.

Ga naar de inhoud